In 2018 trad de Graaf van Horne uit de schaduw van zijn twee metgezellen, Graaf Lamoraal van Egmont en Willem van Oranje, waarmee hij een hecht driemanschap vormde.Weert eerde hem in dat jaar immers met een omvangrijk herdenkingsprogramma.
Twee nieuwe muziekwerken mochten bijdragen aan deze revival van een groot man, die onterecht nogal eens als minder belangrijk wordt weggezet.
Zijn laffe terechtstelling door de Spanjaarden in 1568 op de Grote Markt in Brussel wekte enorme woede in de Nederlanden en gaf mede de aanzet tot het begin van de 80-jarige oorlog.
Deel 1 gaat over de gevoelens rond de onthoofding van Van Egmont en Van Horne. De ontzetting over deze gruwelijke daad. De reflectie op zijn leven en de belangrijke rol die de Ligue des Grands daarin speelde.
Deel 2 gaat over Philips als ridder. Hierin hoort men de paarden draven, de feestelijke geluiden uit de taveernes klinken, het onbedaarlijke lachen en de uitgelaten kreten van deze ridders van het Gulden Vlies. Het liederlijk gezang…
Voor dit deel werden de letters van de plaatsnaam WEERT in muziek gezet en omgevormd tot een grote letter W. Weert was immers zijn verblijfplaats, al was hij niet vaak thuis.
Deel 3 gaat over de veranderende maatschappij na het terugtreden van Margaretha van Parma en de komst van de hertog van Alva, die wel de tiende penning kwam ophalen, maar het verrekte Philips het hem toekomende loon te betalen.
In de bespiegelende passage met de klarinetsolo wordt een beeld opgeroepen van de Graaf, die vanaf de torentrans uitkijkt over de stad Weert en ziet hoe het dagelijkse leven zich afspeelde.
Naar het slot toe komt een statig monument tot leven, een monument in muziek van een groot man, een man die een gedenkteken waard is.
